کاش در آینه دل هامان

عکس زیبای گل آبی بود

کاش همصحبت تنهایی مان

یک غزل شعر هم آوایی بود

کاش در غربت تاریکی شب

دست هایی پی ما می آمد

کاش در هق هقه ی هر شب ما

یک صدا مثل دعا جاری بود

کاش این غربت ما کم می شد

و دلی در پی دلداری بود

کاش اندوه زمان گم می شد

و زمان در پی یک شادی بود

کاش ایکاش که روزی در شعر

جای ایکاش دو خط آری بود

آری آری آری آری آری

جای ایکاش فقط آری بود

 بجای "کاش" کلمه "آری" بذارید و شعر رو بخونید

ببینید که چه معنای قشنگی پیدا می کنه